Robotica
Hugo Honijk
In de tussentijd is de wereld verder gegaan en hebben we al een aantal robots ontwikkeld met onze klanten.
Hieronder schetsen we drie trends die we waarnemen
Hugo Honijk
In de tussentijd is de wereld verder gegaan en hebben we al een aantal robots ontwikkeld met onze klanten.
Hieronder schetsen we drie trends die we waarnemen
Wanneer je specifiek praat over robotica als concept, zoek je instinctief naar een definitie. In het dagelijks leven wordt de vraag wat precies wel of niet onder de term robotica valt echter steeds moeilijker te beantwoorden, maar ook steeds minder relevant om te stellen. Juist omdat slimme, autonoom functionerende technologie al zo'n onderdeel is geworden van het dagelijks leven, komen vragen zoals of Siri en Google Assistant robots of software (of software in een robot) zijn, niet meer op. En dat is prima.
Cobotica is geen nieuw concept, maar wordt in de komende jaren steeds belangrijker en prominenter. De naam is een combinatie van collaborative robotics en beschrijft robots die zijn ontworpen om samen met mensen aan een gezamenlijke taak te werken. Zo’n samenwerking combineert de unieke capaciteiten van mensen (zoals expertise, observatie, improvisatie, besluitvorming) met de specifieke kenmerken van een robot (kracht, precisie ,repetitief werk, onvermoeibaarheid). Een goed voorbeeld van cobotica is de DaVinci-robot die – geleid door de handen van een chirurg – operaties met ongeëvenaarde nauwkeurigheid uitvoert.
De interactie tussen robot en gebruiker bepaalt grotendeels het succes van de robot. Daarom wordt het steeds belangrijker om een emotionele laag in het ontwerp op te nemen; een ziel die de technologie een beetje persoonlijkheid geeft. Dit bereiken we vaak met subtiele details: een licht dat pulseert op de intonatie van de stem of door grappen toe te voegen aan verbale interacties die suggereren dat er iets binnenin met ons meedenkt. Wat we niet willen, is iets dat te veel lijkt op een ‘echte’ mens. Deze gelijkenis kan weliswaar de aanwezigheid van een ziel suggereren, maar niet een ziel die we snel accepteren of vertrouwen.